“ಯುವರ್ ಆನರ್, ಈತ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ತಿದಾನೆ. ಇವನ ಪ್ರಕಾರ ಲೂಸಿ ಅಕ್ರಮ ಸಂಬಂಧ ಇಟ್ಕೊಂಡಿದಾಳೆ. ಆದರೆ ಲೂಸಿ ಚಿನ್ನದಷ್ಟು ಪರಿಶುದ್ಧವಾದ ಹುಡುಗಿ. ಇನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನು ಕನಸುಮನಸಲ್ಲೂ ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳದ ಹುಡುಗಿ. ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ತಾಯಿಗೂ ಮಗುವಿಗೂ ಯಾವುದೇ ಹೋಲಿಕೆ ಇಲ್ಲದ ಸಾವಿರ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಇದ್ದಾವೆ ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತ. ದೇವಕಿಯ ಮಗ ಕೃಷ್ಣ ಕಾಫಿ ಡಿಕಾಕ್ಷನ್ ಥರ ಕಪ್ಪಗಿದ್ದ...
ರಾಮಲಕ್ಷ್ಮಣರು ಸೀತೆಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅಲೆಯುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಆ ದುರ್ಗಮವನದಲ್ಲಿ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಅತ್ತಿತ್ತ ಅಲೆದಾಡಿ ದಣಿದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ವಾತ್ಸಲ್ಯಭರಿತ ಕಣ್ಗಳ ವೃದ್ಧೆಯೊಬ್ಬಳು ಎದುರುಗೊಂಡಳು. ಬಿಲ್ಲು ಧರಿಸಿದ, ಕಾವಿಯುಟ್ಟ ದಷ್ಟಪುಷ್ಟವಾದ ಈ ತರುಣರನ್ನು ನೋಡುತ್ತಲೇ ಆಕೆ ಇವರನ್ನು ಸನಿಹಿಸಿದಳು. “ಕಾವಿಯುಟ್ಟ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮೊದಲು ನೋಡಿದಾಗ...
ಹನುಮಂತ ಕಿಷ್ಕಿಂಧೆಯಲ್ಲಿ ರಾಮನನ್ನು ಮೊದಲಬಾರಿ ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಮರ್ಯಾದಾ ಪುರುಷೋತ್ತಮ ರಾಮನ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿರುತ್ತಾನೆ ಹೊರತು ಸ್ವತಃ ಭೇಟಿಯಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಗುಣ, ನಡತೆಗಳಲ್ಲಿ ನರಶ್ರೇಷ್ಠನಾದ, ತಾನು ಜಪಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಶ್ರೀಮನ್ನಾರಾಯಣನ ಅವತಾರನಾದ ರಾಮ‌ನೇ ಸ್ವತಃ ಅವನ ಬಳಿ ಬಂದು ದರ್ಶನ ನೀಡಿದ್ದು ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಸಂತಸ ಅವನಿಗೆ. ಆದರೆ ಆ ನಂತರ ರಾಮನ ದಾರುಣ...
ಮಹಾರಾಣಿ ಮಾಣಕಾವತಿ ತನ್ನ ಅಂತಃಪುರದಲ್ಲಿ ಚಿಂತಾಕ್ರಾಂತಳಾಗಿ ಕುಳಿತಿದ್ದಳು. ಆಕೆಯ ಈ ಅನ್ಯಮನಸ್ಕತೆಗೆ ಕಾರಣ ದಾಸಿಯರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಎರಡು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆಯಷ್ಟೆ ದಿನವಷ್ಟೇ ರಾಜಪರಿವಾರ ಕಾಂಚೀಪುರದ ಪ್ರವಾಸದಿಂದ ಹಿಂದಿರುಗಿತ್ತು. ಹೋಗುವಾಗ ಅತೀ ಉತ್ಸಾಹದ ಚಿಲುಮೆಯಂತಿದ್ದ ರಾಣಿ ಬರುವಾಗ ಚಿಂತೆಯ ಮುದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದಳು. ದಾಸಿಯರು ಪರಿಪರಿಯಾಗಿ ವಿಚಾರಿಸಿದರೂ ಏನೂ...
“ಈಗ ಎಲ್ಲಿ ಹೊಂಟೆ?”…. “ತಮ್ಮಾ…” “ಊರಿನ ಉದ್ದಗಲ ಅಳತೆ ಮಾಡ್ಲೆ” ಅಮ್ಮನ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ನನ್ನ ಉತ್ತರ. “ಹೊಳೆ ಬದಿಗೆ ಹೋಗಡಿ” ರೇಗಿಸಿದಳು. “ಮಕ್ಳ ಹಿಡಿಯವು ಬಯಿಂದೊ?” ಹುಲಿ ಊರ ಮೇಲೆ ಹೊರಟೇ ಬಿಡ್ತು. ನಾನು ವಿನ್ನಿ…, ವಿನಯ. ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಟೆಂಟು. ಇಲ್ಲಿ ನನ್ನ...
(ಯಾವುದೇ ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆ ಇಲ್ಲದ, ಮರಣದ ನಂತರವೂ ಪ್ರಕಟವಾದ ಯೋಧನೋರ್ವನ ಆತ್ಮದ ಕಥೆ.) “ಆತ್ಮ ಕಥೆ” ಎಂದಾಕ್ಷಣ ಸಾಹಿತಿಗಳು, ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ತಮ್ತಮ್ಮ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಕಥೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಬೇಡಿ. ಇದೀಗ ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಪ್ರಸ್ತುತ ಪಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಕಥೆ ನಂಬಲು ಅಸಾಧ್ಯವಾದ, ಯಾವುದೇ ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆ ಇಲ್ಲದ, ಯೋಧನೋರ್ವನ ಮರಣಾನಂತರದ ಕಥೆ ನೈಜ...
ನಾನು ಶಾರಿತಾಯಿಯನ್ನು ಮೊದಲ ಬಾರಿ ನೋಡಿದಾಗ ಅತ್ತ ಹುಡುಗಿಯೂ ಅಲ್ಲದ, ಇತ್ತ ಹೆಂಗಸೂ ಅಲ್ಲದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಳು. ಉದ್ದನೆಯ ಊಟದ ಒಳದಲ್ಲಿ ಹನ್ನೆರಡು ಜನ ಮಕ್ಕಳು, ಜೊತೆಗೆ ಅತಿಥಿಯಾಗಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನೂ ಸೇರಿ ಹದಿಮೂರು ಜನ ಮಕ್ಕಳ ಬೇಕು ಬೇಡಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತ, ಆಗಾಗ ಹಾಸ್ಯಮಾಡುತ್ತ, ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ರಮಿಸುತ್ತ, ಕೈಲಿದ್ದ ಕೋಲೊಂದನ್ನು ಝಳಪಿಸುತ್ತ ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ...
“ಹರಯವೆನ್ನುವುದು ಮೀನಿನಷ್ಟೇ ಚುರುಕು, ಅಷ್ಟೇ ಚಂಚಲ ಕೂಡ” ಎಂದು ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಸಂಜೆ ಆಕ್ವೇರಿಯಂ ತಂದು ಜೋಡಿಸುವಾಗ ಅಪ್ಪ ಹೇಳಿದ್ದು ನೆನಪಾಗಿ ಸಣ್ಣದಾಗಿ ನಕ್ಕಳು ಮೇದಿನಿ. ಚಂದದ ಮೀನುಗಳು ತನ್ನ ಪ್ರತಿರೂಪವೆಂಬಂತೆ ಭಾಸವಾಯಿತು ಅವಳಿಗೆ. ಅತ್ತಿಂದಿತ್ತ ಈಜಾಡುತ್ತಲೇ ಇರುವ ಈ ಮೀನುಗಳು ತನ್ನನ್ನೂ ಚಂಚಲಗೊಳಿಸುತ್ತಿವೆ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆ ಕಾಡತೊಡಗಿತು. “ನಿನ್ನೆ...
ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪಿನಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಬಂದ ಅಪ್ಪ ಕಾರಿನೊಳಗೆ ನನ್ನ ದೊಡ್ಡ ಬ್ಯಾಗನ್ನು ತಳ್ಳುತ್ತ ಹೇಳಿದ, “ಪುಟ್ಟಿ, ನಮಗೆ ಜಾತ್ರೆ ಇಲ್ಲ ಈ ಸಲ. ಹೊನ್ನಾವರದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದವನೊಬ್ಬ ಹಾವು ಕಚ್ಚಿ ಸತ್ತು ಹೋದ, ಅದೇ ಮಂಜ ಭಟ್ಟ. ಮೂರು ದಿನದ ಸೂತಕ“. ನಾನು ಎಂದೂ ಭೇಟಿಯಾಗದವನ ಬಗೆಗೂ ಅಯ್ಯೋ ಪಾಪ ಎನ್ನಿಸಿತು. ನಾನು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲೊಬ್ಬ ಟೆಕ್ಕಿ...
ವಶವಾಗದ ವಂಶಿ – 13 (ನಸುಗತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕಂಡಿದ್ದು ಹಾವೋ ಹಗ್ಗವೋ ಎನ್ನುವಂತೆ ನನ್ನ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಕತೆ) (ಅಂತಿಮ ಭಾಗ..) (ಕಾಗದ ಪತ್ರದಲ್ಲಿ..) “ಅನಂತೂ ನಮ್ಮ ಆಚಾರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದ್ದೆನಲ್ಲಾ.. ಅವರೇ ಅಂದು ಖುದ್ದಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಜೊತೆ ಮೂವರನ್ನು ಕಳುಹಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಅವರಿಗೆ ಬೇಕಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಾಗಲಿ..” *** (ಪಿಸುಗುಡುತ್ತಾ..) ಹೊರಗಡೆ...
