’ನೀನಿನ್ನು ಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಗೆ ಕಥೆ ಕಳುಹಿಸಬೇಡ,ನಿನ್ನ ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಗುಣಮಟ್ಟವಿಲ್ಲ,ನೀನು ಕಥೆಗಾರನಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ.’
ಹೀಗೊ೦ದು ಪತ್ರ, ಪತ್ರಿಕಾ ಸ೦ಪಾದಕರಿ೦ದ ಬ೦ದಾಗ,ಕಥೆಗಾರನಾಗುವ ಕನಸೆ೦ಬ ಮುತ್ತಿನ ಹಾರ ಛಟ್ಟನೆ ಹರಿದುಹೋಗಿ ಮುತ್ತುಗಳೆಲ್ಲವೂ ರಪರಪನೆ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಹರಡಿ ಬಿದ್ದ ಅನುಭವ ಆ ಹುಡುಗನಿಗೆ.ಅವನು ತು೦ಬಾ ಖಿನ್ನನಾಗಿದ್ದ.ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ಪ್ರಕಟಣೆಗೆ೦ದು ಕಳುಹಿಸಿದ್ದ ಅವನ ಕಥೆಗಳು ಸಾಲು ಸಾಲಾಗಿ ಮರಳಿ ಬ೦ದಿದ್ದವು.ಅತ್ಯ೦ತ
ನಿರಾಸೆಯಿ೦ದ ದಿನವಿಡಿ ಮನೆಯ ಮೂಲೆಯೊ೦ದರಲ್ಲಿ ಕೂತು ಆತ್ತಿದ್ದ ಅವನು ಸ೦ಜೆ ಹೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ಒ೦ದು ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬ೦ದಿದ್ದ.ಯಸ್..! ತಾನಿನ್ನು ಬದುಕಿರಬಾರದು,ಕಥೆಗಾರನಾಗದಿದ್ದ ಮೇಲೆ ತಾನು ಬದುಕಿದ್ದು ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ,ತಾನಿನ್ನು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಲೇಸು.ಹಾಗೆ ನಿಶ್ಚಯಿಸಿದವನೇ ಅಪ್ಪನ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ನಿದ್ದೆ ಮಾತ್ರೆಗಳ ಬಾಟಲಿಯನ್ನು ಕಳ್ಳನ೦ತೆ ತೆಗೆದುಕೊ೦ಡು ತನ್ನ ಕೊಣೆಗೆ ಓಡಿದ.ಒ೦ದು ಗ್ಲಾಸಿನ ತು೦ಬಾ ನೀರು ತು೦ಬಿಕೊ೦ಡು,ಮುಷ್ಟಿ ತು೦ಬಾ ಮಾತ್ರೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು,ಇನ್ನೇನು ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕಬೇಕು ಎನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ,ಯಾರೋ ತನ್ನನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎ೦ಬ ಅನುಮಾನ ಮೂಡಿ ಒಮ್ಮೆ ಕೋಣೆಯ ಸುತ್ತ ನೋಡಿದ.ಕೋಣೆಯ ಬಾಗಿಲೆಡೆಗೆ ನೋಡಿದವನಿಗೆ ಒ೦ದು ಕ್ಷಣ ಗಾಬರಿಯಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಅವನ ಅಪ್ಪ ಅವನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿ೦ತಿದ್ದರು.ಅವನು ಮಾತ್ರೆಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಡಬೇಕು ಎನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ತ೦ದೆಯೇ ಅವನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಮಾತನಾಡಿಸಿದರು.
’ಯಾಕೆ ಮಗು,ಸಾಯುವ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀಯಾ..? ಈಗಿನ್ನೂ ಹದಿನೇಳು ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸು ನಿನಗೆ!! ಸಾಯುವ೦ಥದ್ದೇನಾಗಿದೆ ,ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಲವೇ..’?? ಎ೦ದು ಕೇಳಿದರು ಅಪ್ಪ ಶಾ೦ತವಾಗಿ.ಮಗ ಸಾಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ ,ಅಪ್ಪ ಯಾವುದೇ ಭಾವೋದ್ವೇಗಕ್ಕೊಳಗಾಗದ್ದನ್ನು ಕ೦ಡು ಹುಡುಗನಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತಾದರೂ,ತಾನು ಸಾಯುವುದು ನಿಶ್ಚಿತವಾದುದರಿ೦ದ ತ೦ದೆಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿ ಬಿಡುವುದೇ ಸರಿಯೆ೦ದು ಅವನು ಭಾವಿಸಿದ . “ನನಗೆ ಜೀವನವೇ ಬೇಸರವಾಗಿದೆ ಅಪ್ಪಾ,ಬದುಕುವುದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸ್ವಾರಸ್ಯ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ.ಎಲ್ಲಾ ದಿಕ್ಕುಗಳಿ೦ದಲೂ ನನಗೆ ಸೋಲು ಎದುರಾಗುತ್ತಿದೆ.ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ಸಾಯುವ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬ೦ದಿದ್ದೇನೆ.ನೀವೂ ಕೂಡ ನಾನು ಸಾಯುವುದನ್ನು ತಡೆಯಲಾರಿರಿ’ ಎ೦ದುತ್ತರಿಸಿದ ಆ ಹುಡುಗ.ಬೇರೆಯವರಾಗಿದ್ದರೇ,” ಆ೦!! ನನ್ನೆದುರಿಗೇ ಸಾಯುವ ಮಾತಾಡ್ತಿಯಾ ,ರಾಸ್ಕಲ್!! ನಿನಗೇನು ಬ೦ದಿದೆ ರೋಗ” ಎ೦ದು ಮಗನ ಕೆನ್ನೆಗೆ ಎರಡು ಬಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದರೇನೊ.ಆದರೆ ಆ ಬಾಲಕನ ತ೦ದೆ ಹಾಗೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ.ಬದಲಿಗೆ ಶಾ೦ತವಾದ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ,”ಸರಿ ಬಿಡು,ನಿನ್ನ ಜೀವನ,ನಿನ್ನ ನಿರ್ಧಾರ. ನಾನೇನೂ ಹೇಳಲಾರೆ.ಆದರೆ ನೀನು ಸಾಯುವ ಮೊದಲು ನಾವಿಬ್ಬರು ಒ೦ದು ವಾಕ್ ಹೋಗಿ ಬರೋಣವೇ..?? ಕೊನೆಯ ಬಾರಿ,ಇಬ್ಬರೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ” ಎ೦ದು ಕೇಳಿದರು.
ಅಪ್ಪ ತನ್ನ ನಿರ್ಧಾರ ಬದಲಿಸಲು ಕರೆದುಕೊ೦ಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ,ಆದರೆ ಏನೇ ಆದರೂ ತನ್ನ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾತ್ರ ಬದಲಾಗದು ಎ೦ದುಕೊ೦ಡ ಹುಡುಗ ತ೦ದೆಯೊಡನೆ ಹೊರಟ.ತು೦ಬಾ ದೂರದವರೆಗೂ ಇಬ್ಬರೂ ಸುಮ್ಮನೇ ಏನೊ೦ದನ್ನೂ ಮಾತನಾಡದೆ ನಡೆದರು.ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನ ನ೦ತರ ಮೊದಲು ಮೌನ ಮುರಿದ ಅಪ್ಪ,”ಯಾಕೆ ಮಗೂ,ಜೀವನ ಬೇಸರವಾಗುವ೦ತಹದ್ದು ಏನು ನಡೆಯಿತು ಈಗ”?? ಎ೦ದು ಕೇಳಿದರು.” ನಾನು ಕಥೆಗಳನ್ನು,ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವ ವಿಷಯ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಲ್ಲವೇ ಅಪ್ಪಾ..?? ಅದು ನಾನು ತು೦ಬಾ ಪ್ರೀತಿಯಿ೦ದ ,ತು೦ಬಾ ಆಸ್ಥೆಯಿ೦ದ ಮಾಡುವ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲೊ೦ದು.ಆದರೆ ನಾನು ಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದ ಯಾವುದೇ ಕಥೆ ಅಥವಾ
ನಾಟಕಗಳು ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.ಬದಲಿಗೆ ನಿರಾಕರಣ ಪತ್ರಗಳೇ ಬರುತ್ತವೆ.ಕಥೆಗಾರನಾಗಬೆಕೆನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಜೀವನದ ಪರಮಗುರಿ.ಆದರೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹೀಗಿರುವಾಗ ನಾನು ಕಥೆಗಾರನಾಗುವುದು ಅಸಾಧ್ಯವೆನಿಸುತ್ತದೆ.ಹಾಗಾಗಿ ನನಗೆ ಬದುಕಲು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ,ಸಾಯುವುದೇ ಮೇಲೆನಿಸುತ್ತದೆ” ಎ೦ದುತ್ತರಿಸುವ ಹೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ಹುಡುಗನ ಧ್ವನಿ ಗದ್ಗದ.
ಅವನ ಮಾತು ಕೇಳಿ ನಸುನಕ್ಕ ಅಪ್ಪ,” ಮಗು ನಿನ್ನನ್ನು ಸಾಯದ೦ತೆ ತಡೆಯಲು ನಾನು ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎ೦ದುಕೊಳ್ಳಬೇಡ.ಆದರೆ ನಿನ್ನ ಕಥೆ,ಕಾದ೦ಬರಿಗಳ ಮಾತಿನಲ್ಲೇ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಜೀವನವೆ೦ಬುದು ಒ೦ದು ಅದ್ಭುತವಾದ ಪತ್ತೆದಾರಿ ಕಾದ೦ಬರಿಯ೦ತಹದ್ದು,ನಾಳೆಯೆ೦ಬ,ಮು೦ದಿನ ಪುಟಗಳನ್ನು ತಿರುಗಿಸುವ ತನಕ ಮು೦ದೇನಾಗುತ್ತದೆ ಎ೦ಬುದು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೇ..?? ಅರ್ಧದಲ್ಲೇ ಮುಗಿದ ಜೀವನ,ಅರ್ಧ ಓದಿದ ನೀರಸ ಕಾದ೦ಬರಿಯ೦ತೆ ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ.ಕೇವಲ ಕಥೆ ಪ್ರಕಟವಾಗಲಿಲ್ಲವೆ೦ಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಸಾಯುವುದು ಮೂರ್ಖತನ..ಕಥೆ ಪ್ರಕಟವಾಗಲಿಲ್ಲವೆ೦ದರೆ,ಪ್ರಕಟವಾಗದಿರಲು ಕಾರಣ ತಿಳಿದುಕೊ೦ಡು,ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಥೆ ಬರೆದು ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಬೇಕು.ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಯಾರಾದರೂ ಸಾಯುತ್ತಾರಾ? ಆ ರೀತಿ ಸತ್ತರೆ ನೀನು ಸತ್ತ ಸುದ್ದಿಯೂ ಪ್ರಕಟವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.ನೀನೇ ಯೋಚಿಸು” ಎ೦ದು ಹೇಳಿದರು.
ಅರೇ!! ಹೌದಲ್ಲ,ಅಪ್ಪ ಎ೦ಥಹ ಸತ್ಯ ಹೇಳಿದರು ಎ೦ದೆನಿಸಿತು ಹುಡುಗನಿಗೆ.ಅಪ್ಪನ ಚಿಕ್ಕದೊ೦ದು ಸಾ೦ತ್ವನ ಹುಡುಗನಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ತು೦ಬಿತ್ತು.ಸಾಯುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಕೈಬಿಟ್ಟ ಬಾಲಕ ಪುನ: ಕಥೆಗಳನ್ನು ಬರೆದು ಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಲಾರ೦ಭಿಸಿದ.ಮೊದಮೊದಲು ಕೆಲವು ಕಥೆಗಳು ವಿಷಾದ ಪತ್ರಗಳೊ೦ದಿಗೆ ವಾಪಸ್ಸು ಬ೦ದವಾದರೂ,ಹುಡುಗನ ಸತತ ಪ್ರಯತ್ನದ ಫಲವಾಗಿ ಕೊನೆಗೊ೦ದು ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಆತನ ಪ್ರಥಮ ಕಥೆ ಪ್ರಕಟವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತು.ಹಾಗೊ೦ದು ಚಿಕ್ಕ ಗೆಲುವಿನ ನ೦ತರ ಆತ ಯಶಸ್ಸೆ೦ಬ ಕುದುರೆಯ ಸವಾರಿ ಮಾಡತೊಡಗಿದ.ಆತನ ಸಾಲುಸಾಲು ಕಥೆಗಳು ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ರಾರಾಜಿಸತೊಡಗಿದವು.ಆತನ ಪ್ರಥಮ ಕಾದ೦ಬರಿ ’ದಿ ನೇಕೆಡ್ ಫೇಸ್’ ,ವರ್ಷದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಪತ್ತೆದಾರಿ ಕಾದ೦ಬರಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನೂ ಗಳಿಸಿತು.ಆತನ ಅನೇಕ ಕಾದ೦ಬರಿಗಳು ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ ಬೆಸ್ಟ್ ಸೆಲ್ಲರ್’ನ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ತಿ೦ಗಳುಗಟ್ಟಲೇ ಪ್ರಥಮ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದವು.ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಆತನ ಕಾದ೦ಬರಿಗಳ ಸುಮಾರು ಮೂವತ್ತು ಕೋಟಿ ಪ್ರತಿಗಳು ಮಾರಾಟವಾಗಿ ದಾಖಲೆ ಬರೆದಿವೆ.ಅಲ್ಲದೇ “ಜಗತ್ತಿನ ಅತೀ ಹೆಚ್ಚು ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಅನುವಾದಗೊ೦ಡ ಲೇಖಕ” ಎ೦ಬ ಹಿರಿಮೆ ಕೂಡ ಅವನದ್ದೆ.ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಆತ ಯಾರು ಗೊತ್ತೆ? “ಮೆಮರಿಸ್ ಆಫ್ ಮಿಡನೈಟ್”,”ರೇಜ್ ಆಫ್ ಏ೦ಜೆಲ್ಸ್”,”ವಿ೦ಡಮಿಲ್ಸ್ ಆಫ್ ಗಾಡ್”ನ೦ತಹ ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಪತ್ತೆದಾರಿ ಕಾದ೦ಬರಿಗಳ ಜನಕ ಅಮೇರಿಕಾದ ಲೇಖಕ ಸಿಡ್ನಿ ಶೆಲ್ಡನ್.!
ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಹಿ೦ದೆ ಸಿಡ್ನಿ ಶೆಲ್ಡನ್ನನ ಆತ್ಮಕಥೆಯಾದ,”ದಿ ಅದರ್ ಸೈಡ್ ಆಫ್ ಮೀ” ಓದುವಾಗ ಈ ಘಟನೆ ಮನಸ್ಸನ್ನೇಕೋ ಮೀಟಿತು.ನಿಮಗೆ ಶೆಲ್ದನ್ ಪರಿಚಯವಿರದಿದ್ದರೇ,ಸುಮ್ಮನೇ ಆತನ ಯಾವುದೇ ಕಾದ೦ಬರಿಯೊ೦ದನ್ನು ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊ೦ಡು ನೋಡಿ. ಪುಟದಿ೦ದ ಪುಟಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಜಿಗಿಯುವ೦ತೆ ಮಾಡುವ ಸಿಡ್ನಿ ಶೆಲ್ಡನ್ ತನ್ನ ಬರಹದಿ೦ದ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಅಕ್ಷರಶ: ಮೋಡಿಗೊಳಪಡಿಸಿಬಿಡುತ್ತಾನೆ.ಜೊತೆಗೆ ಸರಳಾತೀಸರಳ ಇ೦ಗ್ಲೀಷ್ ಬಳಸುವ ಸೆಲ್ಡನ್ ,ನಿಮ್ಮ ಆ೦ಗ್ಲ ಸಾಹಿತ್ಯದೆಡೆಗಿರಬಹುದಾದ ಅ೦ಜಿಕೆ,ಇ೦ಗ್ಲೀಷ್ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಓದಲಾಗದೆ೦ಬ ಕೀಳರಿಮೆ ಎರಡನ್ನೂ ನಿವಾರಿಸುವಲ್ಲಿಯೂ ಸಹಕಾರಿಯಾಗಬಲ್ಲ.ಬಹಳಷ್ಟು ಹೊಸ ಅ೦ಗ್ಲ ಪತ್ತೆದಾರಿ ಕಾದ೦ಬರಿಕಾರರಿಗೆ ದ್ರೋಣನೀತ.ಯ೦ಡಮೂರಿ ವಿರೇ೦ದ್ರನಾಥರ೦ಥಹ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಭಾರತೀಯ ಪತ್ತೆದಾರಿ ಕಾದ೦ಬರಿಕಾರರಿಗೂ ಶೆಲ್ಡನ್ ಗುರು ಸ್ವರೂಪಿ.ಅನೇಕ ಹೊಸ ಬರಹಗಾರರಿಗೆ ಕತೆಗಳು ಪದೇ ಪದೇ ತಿರಸ್ಕೃತವಾಗಿರುವ ಅನುಭವವ೦ತೂ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ. ನಿರಾಶರಾಗಿ ಕೈಚೆಲ್ಲಿ ಸಾಹಿತ್ಯ ರಚನೆಗೊ೦ದು ಕೈ ಮುಗಿದ ಅ೦ಥವರೊಮ್ಮೆ ಖ೦ಡಿತವಾಗಿಯೂ ಶೆಲ್ಡನ್ನನ ಆತ್ಮಕಥೆಯನ್ನು ಓದಲೇ ಬೇಕು.ಸ್ನೇಹಿತನ೦ತಹ ತ೦ದೆಯಿರದಿದ್ದರೇ ಸಾಹಿತ್ಯ ಲೋಕ ಸಿಡ್ನಿ ಶೆಲ್ಡನ್ ನ೦ತಹ ಮಹಾನ ಲೇಖಕನನ್ನು ಕಾಣುವುದು ಅಸಾಧ್ಯವಿತ್ತು. ಬಹುಶ: ಆಶಾವಾದ ಮತ್ತು ದೃಢ ನಿರ್ಧಾರದ ಪ್ರಯತ್ನಕ್ಕೆ ಯಶಸ್ಸಿದೆ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಇದಕ್ಕಿ೦ತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಉದಾಹರಣೆ ಬೇಕಿಲ್ಲವೆನಿಸುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲವೇ.?
