ಕವಿತೆ

ನಾನೆದ್ದಾಗ ಮೂಡಣ ಬೆಳಕಿನ ನೃತ್ಯಕ್ಕೆ…

ನಾನೆದ್ದಾಗ ಮೂಡಣ ಬೆಳಕಿನ ನೃತ್ಯಕ್ಕೆ,
ಮಂಜಿನ ಗುಂಡಾಗಿ, ಸರ್ರನೆ ಗೋಚರಿಸಿ,
ಝರ್ರನೆ ಕರಗಿ ಹೋದ ಆ ದಿನಕರ,
ಹಿಮಮಣಿಗೆ ಕಾದ ಗುಲಾಬಿ
ಮೆಲ್ಲಗೆ, ಅರಳುತ್ತಾ ನನ್ನ ಹರಸಿತು
ಶುಭವಾಗಲೆಂದು, ಆ ನೀರ ಹನಿ
ನನ್ನ ಬಿಂಬವ ನೋಡಿ ನಕ್ಕಿತು.
ಹನಿಮುತ್ತು ಪೋಣಿಸಿ ಚಿಗುರೆಲೆ
ಮಾಲೆಯಾದರೆ, ಲತೆ-ಬಳ್ಳಿಗಳು ಹೂವ ತುಂಬಿ
ಹೊನ್ನಿನ ಅರಿವೆಯ ಹೊದೆದು,
ಹುಲ್ಲಿನೊದೆಗಳು ನನಗೆ ಕಚಗುಳಿಯ ಮಾಡಿ
ಇಬ್ಬನಿಯ ಜಳಕದ ಪುಳಕಗೊಳಿಸಿದರೆ,
ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧನಾಗುವಂತೆ ನನ್ನ
ಮೈಯ ರೋಮವೆಲ್ಲ, ಸೆಟೆದು ಜತನದಿಂದ,
ಮುಂದಡಿಯಿಟ್ಟರೆ ಬಾಯಲಿ ಸುರುಳಿ-ಸುರುಳಿ,
ಹಬೆಯ ಸುಳಿಗಳ ಹೊಗೆ.
ಮತ್ತೆ ನಡೆದರೆ ಆಕಾಶಕ್ಕೂ, ಭೂಮಿಗೂ
ಅಂತಃಪಟ ಪರದೆಯ ಮಧುರ ಸಂಬಂಧ
ಬೆಸೆದ ಶ್ವೇತ ಶುಭ್ರ ಆ ಮಂಜು,
ಈ ನನ್ನ ಶರೀರ ತುಂಬಾ ಚಳಿ,
ಒಳಗೆ ಬಿಸಿ ನೆತ್ತರ ಸುಡುಬಿಸಿಲು,
ಆ ಮಾಗಿಯೇ ಹೀಗೆ
ಹೊಂಬಿಸಿಲು, ತುಂತುರು ಮಳೆ
ತಬ್ಬುವ ಚಳಿ ಇವುಗಳೊಳಗಿನ
ಕೂಪದೊಳಗೆ ನಾನು ಬಂಧಿ

Facebook ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್

ಲೇಖಕರ ಕುರಿತು

Bharatesha Alasandemajalu

ನಾನೊಬ್ಬ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಹ್ಯಾಮ್ - VU3NNV ಕರೆ ಸಂಕೇತ , ರೇಡಿಯೋ ಕೇಳೋದು , ಊರೂರು ಸುತ್ತೋದು , ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತುವುದು , ಚಿತ್ರ ಸೆರೆಹಿಡಿಯುವುದು, ಪುಟಾಣಿ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಆಡೋದು, ಪ್ರಾಯದವರೊಂದಿಗೆ ಹರಟೋದು, ಮತ್ತೆ ತಲೆ ತಿನ್ನೋದು ಇವೆಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ... ಕುಡ್ಲದ ಪುತ್ತೂರಿನವ , ನನ್ನ ತುಳುನಾಡು, ನನ್ನ ಕನ್ನಡ , ನನ್ನ ಭಾರತವನ್ನು ಒಂದಿಚು ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡುವವನಲ್ಲ, ನಾಡು , ನುಡಿ , ದೇಶದ ಬಗೆಗೆ ಗರ್ವ , ಅಹಂಕಾರ , ಸ್ವಾರ್ಥಿ ನಾನು . ಯಾಕೋ ಓದಿದ ತಪ್ಪಿಗೆ ದೂರದ ಮಸ್ಕಟ್ ನಲ್ಲಿ ಯಾಂತ್ರಿಕ ತಂತ್ರಜ್ಞನಾಗಿ ನೌಕರಿ.... ಒಟ್ಟಾರೆ ಪಿರಿಪಿರಿ ಜನ !!

Subscribe To Our Newsletter

Join our mailing list to weekly receive the latest articles from our website

You have Successfully Subscribed!

ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ನಮನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿ!