ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಚಿಕ್ಕ ಮಾವ ಊರಿಗೆ ಹೋದ . ಶಾಲೆಗೆ ರಜೆ ಇದ್ದುದರಿಂದ ನಾನು ಮಾವನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಇದ್ದೆ . ಮುಂದಿನ ವಿದ್ಯಮಾನಗಳು ದುಃಖದ ವಿಷಯ . ಮಾವನ ಹೆಂಡತಿ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಏಳುಗಂಟೆಯತನಕ ಏಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ . ಅಜ್ಜಿಯೇ ಎದ್ದು ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ನೀರು ಕಾಯಿಸಬೇಕು . ಮನೆ ಕಸ ಗುಡಿಸಬೇಕು . ಕಾಫಿ ತಿಂಡಿ ಮಾಡಬೇಕು . ಸೊಸೆಗೆ ಅದು ಸರಿಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ . ” ಅದು ಮಾಡಿದ್ದು...
೦೧/೦೪/೨೦೧೫. ಅದ್ಯಾಕೋ ರಾತ್ರೆಯಿಡಿ ನಿದ್ದೇನೆ ಬರ್ಲಿಲ್ಲ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ನೋಡಿದ್ದ ಆ ಹುಡುಗನ ಮುಖ ಬೇಡಾ ಬೇಡಾ ಅಂದ್ರು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಬರ್ತಾ ಇತ್ತು. ಅದು ತೀರಾ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಆದ ಘಟನೆ. ನಾನು ಆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗದಿದ್ದಿದ್ರೆ ಅವ್ನು ಸಿಗ್ತಾನೇ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ. ಹೋಗಿದ್ರೂ ಅವ್ನನ್ನ ನೋಡದೆ ಇದ್ದಿದ್ರೂ ಸಾಕಿತ್ತು! ವಿಷ್ಯ ಏನಪ್ಪಾ ಅಂದ್ರೆ ನಿನ್ನೆ...
“ಥೂ ದರಿದ್ರ ಬೆಕ್ಕು “, ಶಾಂತಜ್ಜಿ ಸಹಸ್ರ ನಾಮಾರ್ಚನೆಗಿಳಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ರಾಮು ಸದ್ದು ಮಾಡದೇ ಬೆಕ್ಕನ್ನು ಹಿತ್ತಲ ಬಾಗಿಲಿನಿಂದಾಗಿ ಹೊರ ಒಯ್ದ. ಅದ್ಯಾವುದೋ ಕಪ್ಪು ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣದ ಬೆಕ್ಕು ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳಿಂದ ಶಾಂತಜ್ಜಿಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬೀಡು ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಅದೇನು ಮರಿಬೆಕ್ಕಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಮನೆ ಬಗೆಗೆ ಕನ್‌ಫ್ಯೂಷನ್ನೋ, ಅಥವಾ ಈ ಹೊಸ ಮನೆಯನ್ನೇ...
ಭೂಮಿಯಿಂದ ಸುಮಾರು ಜ್ಯೋತಿವರ್ಷಗಳ ದೂರದಲ್ಲಿ ಕತ್ತಲು. ಬೆಳಕೆ ಇಲ್ಲದ ಕತ್ತಲು. ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ಬೆಳಕು ಕಂಡೇ ಇಲ್ಲ. ಕತ್ತಲಲ್ಲಿಏನೂ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ನಕ್ಷತ್ರವೊಂದು ಸತ್ತು ಕಪ್ಪು ವಲಯದಲ್ಲಿ ಸೇರಿದ ಜಾಗ. ಸ್ಮಶಾನ ಬೆಂಕಿಯಂತೆ ಸುಡುತ್ತಿದ್ದ ಬೆಂಕಿಯ ಚೆಂಡೊಂದು ತನ್ನ ಜೀವನಮುಗಿಸಿ ವಿಶ್ವಾತ್ಮನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿ ಅದೆಷ್ಟು ಕಾಲವಾಯಿತೋ, ಆ ದಿನದಿಂದ ಆ...
ಅವರು ಸಟ್ಟನೆದ್ದು ಶರಾಬಿನ ಬಾಟಲಿಯನ್ನು ಬದಿಗಿಟ್ಟು ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಕೂಗಿ ಕರೆದು ಅಕ್ಕ ಸತ್ತುದುದನ್ನು ಹೇಳಿದರು . ಅವರ ಹೆಂಡತಿಯು , ” ಅಯ್ಯೋ , ಮೊನ್ನೆ ತಮ್ಮನತ್ರಜಗಳ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದರಲ್ಲಪ್ಪ . ಅವರಿಗೇನಾಗಿತ್ತು …..? ” ಎಂದು ಬೊಬ್ಬೆ ಹೊಡೆದರು .ಅಜ್ಜನಿಗೂ , ಅಜ್ಜಿಗೂ ಅಷ್ಟಕ್ಕಷ್ಟೇ . ಆಗಾಗ ಏನಾದರೊಂದಕ್ಕೆ...
ಆತ್ಮನಿಗೂ ತಿಳಿಯದ, ಅರ್ಥವಾಗದ ವಿಷಯವೊಂದಿತ್ತು. ಭಾವನೆಗಳು, ಸಂಬಂಧಗಳ ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದ ಮನುಷ್ಯ ಹೇಗೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಬದಲಾದ…? ಒಬ್ಬರು ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಎರಡು ಮನಸುಗಳ ನಡುವೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಂಬಂಧದ ಎಳೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ಯಾರೂ ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರೂ ಸ್ವತಂತ್ರರೇ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸ್ವೆಚ್ಛೆಯೇ. ರಾಜ್ಯ, ದೇಶ, ಖಂಡ...
‘” ಅಯ್ಯೋ , ಯಾರಿಂದ ಏನನ್ನೂ ಬಯಸದೆ ಸತ್ತಳಲ್ಲಪ್ಪ …” ಅಮ್ಮ ನರಳಿದಳು.” ಯಾಕೆ ಅಳತೀರಿ. ಸಂತೋಷಪಡಿ . ದೇವರು ಅವಳಿಗೆ ಸುಖ ಸಾವು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ . ಅಂತ ಸಾವು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬರುತ್ತದಾ …? “ರಾಮಯ್ಯ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಸಮಾಧಾನ ಹೇಳಿದ.” ನೀನು ಹೇಳೋದು ನಿಜ ರಾಮಯ್ಯ. ಏನಾದರೂ ಅವರು ನರಳುತ್ತಾ ಮಲಗಿದ್ದರೆ ಯಾರು...
ರಭಸವಾಗಿ ಓಡಿ ಬಂದ ಶಾಲಿನಿ ಏದುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತ ಅಲ್ಲೆ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೆ ನಿಂತಿದ್ದ ತನ್ನ ತಂದೆಯ ಮುಖವನ್ನೇ ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡಿದಳು. “ ನೋ.. 3 ನಿಮಿಷ ಬೇಗ ತಲುಪಿದಿದ್ರೆ ಆಗಿರೊದು,, ಛೇ… ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ದಾಖಲೆ ಸಮ ಮಾಡಲು ಇನ್ನೂ ಕಠಿಣ ಶ್ರಮ ಬೇಕು ಮಗಳೆ “ ಎಂದು ತುಸು ಬೇಸರದಿಂದಲೇ ನುಡಿದರು. ಅವರ ಬೇಸರಕ್ಕೂ ಒಂದು ಅರ್ಥವಿತ್ತು. ಅಂದಿನ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಅವರೂ ಒಬ್ಬ ನೈಜ ಕ್ರೀಡಾಪಟು...
ಯಜ್ಞಾ ಆಚಾರ್ಯರು ನಗರದ ಹೆಸರುವಾಸಿ ಪೂಜಾರಿ. ನೋಡಿದರೆ ಕೈಮುಗಿದು ಬಿಡಬೇಕೆಂಬ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ. ಎತ್ತರದ ಮೈಕಟ್ಟು, ದೀರ್ಘ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮದ ಗತ್ತಿನ ಮುಖ ಮುದ್ರೆ. ಹಣೆಯ ಮೇಲೊಂದು ಗಂಧ ಚಂದನ ಮಿಶ್ರಿತಬೊಟ್ಟು. ದೇವಸ್ಥಾನದ ಪೂಜೆಗೆಂದು ಯಜ್ಞಾ ಆಚಾರ್ಯರು ತುಂಬ ತಡವಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟಿದ್ದರಿಂದ ಮನೆಗೆ ಬರಲು ಎರಡು ಘಂಟೆಯ ತಡ ರಾತ್ರಿ. ಚಿಕ್ಕ ಓಣಿಯಲ್ಲಿ ಮನೆಯ ಕಡೆ ಹೆಜ್ಜೆ...
ಬೆಳಗಿನ ಜಾವದಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮುಂದಿನ ಚರಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಮಳೆ ನೀರು ರಭಸದಿಂದ ಧುಮುಕುವ ಸದ್ದಿಗೆ ಎಚ್ಚರವಾಯಿತು . ಕಣ್ಣು ಉಜ್ಜಿ ಕಿಟಕಿ ಕಡೆ ನೋಡಿದೆ . ಮಳೆ ಜೋರಾಗಿ ಸುರಿಯುತ್ತಿತ್ತು . ಸಣ್ಣಗೆ ಬೆಳಕು ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು . ಬೆಳಗೆದ್ದು ಓದಿಕೊಳ್ಳಲು ಈಗ ಏಳಲೋ ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಬಿಟ್ಟು ಏಳಲೋ ಎಂದು ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆ . ತಂದೆಯವರು ಹಾಸಿಗೆ ಮೇಲೆ ಏನನ್ನೋ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ...
