ನಾವು ಆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಜೀಪನ್ನೇರಿ ಕುಳಿತದ್ದೊಂದೇ ಬಂತು. ಇನ್ನೇನು ತಾಸು ಎರಡು ತಾಸಿಗೆಲ್ಲ ಹೃಷಿಕೇಶ ತಲುಪುತ್ತೇವೇನೋ ಎಂಬ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಹೊರಟ ಜೀಪು ಎರಡು ಕಿಮೀ ಹೋಗುವುದರೊಳಗೆ ಗಂಟೆ ಕಳೆದಿತ್ತು. ರಾತ್ರಿ ಎಷ್ಟು ಮಳೆಯಾಗಿತ್ತೋ ಏನೋ ಎಲ್ಲ ಕಡೆಯೂ ಗುಡ್ಡ ಕುಸಿದು ಕಲ್ಲುಗಳು ರಸ್ತೆಗೆ ಬಂದು ಕುಳಿತಿದ್ದವು. ಅದಲ್ಲದೇ ಗುಡ್ಡದ ಇಳುಕಲ್ಲಿನಿಂದ ಬರುವ ಮಳೆಯ ನೀರು...
ಹಿಂದಿನ ಭಾಗ ಗುಡ್ಡದ ಮೇಲೆ ಸಾಲಾಗಿ ನಿಂತ ಬಸ್ಸು ಜೀಪುಗಳು ನಾವು ನಿಂತಿದ್ದ ಗುಡ್ಡದ ತಗ್ಗಿನಿಂದ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದವು. ಒಂದು ಗಂಟೆಯಾದರೂ ನಾವು ನಿಂತಲ್ಲಿಂದ ಒಂದಿಂಚೂ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಳೆ ಕೂಡ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಳೆಗಾಲ ಮತ್ತು ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಾಖಂಡದಂಥ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ 5-5.30 ಕ್ಕೆಲ್ಲ ಕತ್ತಲಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಬೆಳಗಿನಿಂದ ಮೋಡ ಮುಸುಕಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಬಾನು...
ಹಿಂದಿನ ಭಾಗ ‘ಚಂಬಾ’ ಹೃಷಿಕೇಶದಿಂದ 60 ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರದಲ್ಲಿದೆ. ಈ ಊರಿಗೆ ನಾನು ಒಂದೈದು ಬಾರಿಯಾದರೂ ಹೋಗಿದ್ದೇನೆ. ಯಾವತ್ತೂ ಇಲ್ಲಿ ಮೋಡ ಮುಸುಕಿದ ವಾತಾವರಣವೇ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿನ ಕುದುರೆಮುಖ, ಆಗುಂಬೆಯಂತೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಜಿಟಿ ಜಿಟಿ ಮಳೆ, ಸುತ್ತಲೂ ಹಸಿರು, ಮೈ ಕಂಪಿಸುವ ಚಳಿ, ಆಹ್ಲಾದಕರವಾದ ವಾತಾವರಣ. ಹೀಗೆ ನಾವು ಚಂಬಾ ತಲುಪಿದಾಗ ಒಂದು ಗಂಟೆಯ ಸಮಯ. ಹತ್ತು...
ಕಡಿದಾದ ಗುಡ್ಡಗಳ ಮೇರು ತುದಿಯಲ್ಲಿ, ಮೌನಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ, ಮಹಾ ತಪಸ್ವಿಗಳ ವ್ರತಕ್ಕೆ ನೆರಳಾಗಿ, ಹಿಂದೂಗಳ ಪುರಾತನ ಸಂಸ್ಕಾರಕ್ಕೆ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ ತಾಯಿ ಬೇರಾಗಿ, ನನ್ನಂಥ ವೀಕ್ ಎಂಡ್ ಬೈರಾಗಿಗಳ ಹಗಲು ಕನಸಾಗಿ, ಹಿಮಾಲಯದ ಭಾವ ಸ್ಪರ್ಶತೆಗೆ ತಣ್ಣನೆಯ ತಂಪನೀಯುತ್ತ.. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಹಿಮದಲ್ಲಿ ಮುಚ್ಚಿ ಹೋಗುತ್ತಾ.. ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಹುಟ್ಟುವ ಗಂಗೆಗೆ ಜೀವ ಸೆಲೆ ತುಂಬುತ್ತ...
ನಾನು ಎಂತಹ ಮನುಷ್ಯ ಎಂಬುದು ನನಗೆ ಗೊತ್ತು. ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದು ಹುಚ್ಚು ಅಂಟಿಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟಿತೆಂದರೆ ಅದರಲ್ಲೇ ಕಳೆದು ಹೋಗುವಷ್ಟು ಅಬ್ಬೇಪಾರಿ. ಕೆಲವರು ಇರುವುದೇ ಹಾಗೆ. ಪ್ರೀತಿಸಿದರೆ, ಪ್ರೀತಿಸಿರುವವರು ನನಗೆ ಮಾತ್ರ ಸ್ವಂತ ಎನ್ನುವಷ್ಟು ಅತಿರೇಕ. ಓದಲು ಕುಳಿತರೆ ಊಟ ಮಾಡಿರುವೆನಾ? ಮಲಗುವ ಸಮಯವಾ? ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಎಷ್ಟು ದಿನಗಳಾದವು? No. ಅರಿವೆ ಪರಿವೆಗಳೇ ಇಲ್ಲದ ಓದು...
ಪಾಪ ಪುಣ್ಯ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿ ಬದುಕೋಕಾಯ್ತದಾ..? ಒಂದೇ ನಾಣ್ಯದ ಎರಡು ಸೈಡು ಅಳಿಸೋಕಾಯ್ತದಾ..? ಎಲ್ಲೋ ಬಿದ್ದ ಮಳೆಗೆ ಕಡಲೊಂದೇ ಕೊನೆಯ ದಿಕ್ಕು.. ಮೂರೂ ಬಿಟ್ಟ ಮನುಷ್ಯ ಯಾರನ್ನು ನೆನೆಯಬೇಕು..? ಮರ್ಯಾದೆಯಿದ್ದರೆ ರಾಜಕಾರಣ ಮಾಡೋಕಾಯ್ತದಾ?? ಯೋಗರಾಜ ಭಟ್ಟರ ದ್ಯಾವ್ರೆ ಚಿತ್ರದ ಗೀತೆಯೊಂದು ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಅವರ ಸಂಗೀತ ರಚನೆಗೆ...
ಆತ್ಮ ಸಂವೇದನಾ -36 ಆತ್ಮ ಸಂವೇದನಾ ಇಬ್ಬರೂ ಬರೆಯುವಷ್ಟನ್ನು ಬರೆದು ಮುಗಿಸಿದ್ದರು. ಬರೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಅಂತ್ಯವೆಲ್ಲಿ!? ಬರೆಯಲು ಕುಳಿತರೆ ಬದುಕೂ ಮುಗಿಯಬಹುದು; ಬರವಣಿಗೆ ಮುಗಿಯುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಆತ್ಮ ಸಂವೇದನಾಳ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ. ಭುಜಕ್ಕೆ ಭುಜ,ಕೈಲಿ ಕೈ ಸೇರಿಸಿ ಕುಳಿತಿದ್ದರು. ಮನಸ್ಸು ಯಾವಾಗಲೂ ಸೇರಿಕೊಂಡೆ ಇದ್ದದ್ದು. ಮೊದಲ ದಿನದ ಮುಗ್ಧ ಪ್ರೀತಿ ಮನೆ...
ಆತ್ಮ ಸಂವೇದನಾ. ಅಧ್ಯಾಯ 35 ಕಪ್ಪು ಜೀವಿಗಳ ಅಂತ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಮನುಷ್ಯ ಬದುಕು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ. ಆದರೂ ಆಚರಿಸುವ ಹುಮ್ಮಸಿರಲಿಲ್ಲ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ. ಏಕೆಂದರೆ ಉಳಿದ ಪ್ರಾಣಿಗಳು, ಸಸ್ಯಗಳು ಎಲ್ಲವೂ ಸಾಯತೊಡಗಿದ್ದವು. ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದ ಪ್ರಕೃತಿಯೇ ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆಯುತ್ತಿರುವಂತೆ ತೋರಿತು. ಇಲ್ಲಿ ಯಾವುದೂ ನಿರ್ಜೀವಿಯಲ್ಲ ಎಂದು ಮನುಷ್ಯ ಅರಿತುಕೊಂಡಿದ್ದ. ಈಗ...
ಆತ್ಮ ಸಂವೇದನಾ. ಅಧ್ಯಾಯ 34 ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ನಿಶ್ಯಬ್ಧ. ಕ್ರೂರ ಕತ್ತಲಿನಂತೆ ಸ್ವಚ್ಛ ನಿಶ್ಯಬ್ಧ. ದೊಡ್ಡ ಗಡಿಯಾರದ ಕಡ್ಡಿಗಳು ಚಲಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದವು. ಅದೇ ಅವುಗಳ ಬದುಕು. ಕೊನೆಯ ಎರಡು ನಿಮಿಷಗಳು ಮಾತ್ರ ಬಾಕಿ ಇದ್ದವು. ಕಪ್ಪು ಜೀವಿಗಳು ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡುತ್ತವೆಯೆನೋ ಅಥವಾ ಈ ಅಧ್ಯಾಯ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಮುಗಿಯಲೂಬಹುದು. ಅವೆಷ್ಟೊ ಜನರು ಜೀವ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮನೆಯೊಳಗಿನ...
ಆತ್ಮ ಸಂವೇಧನಾ-33 “ಆತ್ಮ”, “ಆತ್ಮ” ಕೂಗಿದಳು ಸನಾ. ಹಚ್ಚ ಹಸುರಿನ ಮನೆ ಅವರದು. ಆತ್ಮನ ಕನಸಿನರಮನೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಪ್ರತೀ ವಸ್ತುಗಳೂ ಜೀವದಿಂದಿರುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ. ಬಿಳಿ, ಕಂದು ಮೊಲಗಳು, ಬಣ್ಣದ ಪಟ್ಟೆಯ ಅಳಿಲುಗಳು, ಚಂದನೆಯ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಅವನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅತ್ತಿಂದಿತ್ತ ಓಡಾಡಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಿದ್ದವು. ಆತ್ಮ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ...
