-ಅಂದು- ಜನುಮದ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನೆಲ್ಲ ಅಮೃತವನ್ನಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು ಮಮತೆಯನ್ನೆಲ್ಲ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಲಾಗಿ ಬಚ್ಚಿಡುತ್ತಿದ್ದಳು|| ಎದೆಯಲ್ಲುಕ್ಕುವ ಹಾಲ ಮನತಣಿಯೇ ಕುಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಅಪ್ಪುಗೆಯಿತ್ತು ಮನಸಾರೆ ಮುದ್ದುಗರೆಯುತ್ತಿದ್ದಳು|| ನಕ್ಷತ್ರ ತಾರೆಗಳ ಬಳಿ ಕರೆದು ಹೊಟ್ಟೆತುಂಬಿ ಉಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು ಚಂದಮಾಮ ಕಥೆ ಹೇಳಿ ಚೆಂದನಿದ್ದೆ...
ಅರೆ ಮಲೆನಾಡಿನ ಸುಂದರ ತಾಣವದು. ಸುತ್ತಲೂ ಹಸಿರು. ಹಸಿರಿನ ನಡುವೆ ಹಸಿರಾಗಿ ನಿಂತಿರುವ ಸುಂದರ ಬೆಟ್ಟ. ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲೂಂದು ದುರ್ಗಾಂಬಿಕೆಯ ಮಂದಿರ. ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದೊಡನೆ ಬೆಟ್ಟ ಏರಿದರೆ ಸಾಕು ಕವಿತೆ ಗೀಚಲು ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಹುಮ್ಮಸ್ಸು ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಅಲ್ಲೇ ತಾಲೀಮು ನಡೆಸಿ ಆಮೇಲೆ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಬರೆಯಲು ದಿಬ್ಬದ ಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತೆ...
ಬಿದ್ದ ಮಳೆಗೆ ನೆಲ ತುಂಬ ಹಸಿರು ಚಿಗುರಿದೆ ಬೀಜ ಉತ್ತವರಾರೋ ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಎಳೆಯ ಮಗು ನಿದ್ದೆಯಲಿ ನಗುತಲಿದೆ ನಗಿಸಿದವರಾರೋ ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಹಣತೆ ಉರಿದು ಬೆಳಕ ಚೆಲ್ಲುತಿದೆ ದೀಪ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂತೋ ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಅರಳಿದ ಹೂವು ತೋಟದ ತುಂಬ ಕಂಪ ಸೂಸಿದೆ ಆ ಕಂಪ ಯಾರು ನೀಡಿದರೋ ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ನನಗೆ ಅದು-ಇದು ಅವನು-ಅವಳು ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ ಈ ಇಷ್ಟ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂತೋ ...
ಅಡುಗೆ ಮನೆಯ ತನಕ ಓಡಿ ಹಾಲುಕ್ಕದ೦ತೆ ಉಳಿಸುವಳು ಚಿಕ್ಕಪುಟ್ಟ ಮಾಮೂಲಿಕ್ಷಣಗಳ ಸೇರಿಸುವುದರಲಿ ಭಗ್ನ ಕನಸುಗಳ ದುಃಖ ಮರೆಯುವಳು ಸಮಯದಲಿ ಅನ್ನ ಹತ್ತದ೦ತೆ ತಡೆಯುವಳು ಎಷ್ಟೋಆಸೆಗಳನು ತಾನೇ ಸುಟ್ಟು ಬೂದಿ ಮಾಡುವಳು ಚಿಕ್ಕ ಗಾಜಿನತಟ್ಟೆ ಒಡೆಯದ೦ತೆ ಜಾಗ್ರತೆವಹಿಸುವಳು ಒಡೆದ ಮಹತ್ವಾಕಾ೦ಕ್ಷೆಗಳ ಸೌಧ ತಾನೇ ಉರುಳಿಸುವಳು ಬಟ್ಟೆಯಲಿರುವ ಕಲೆಗಳ ಉಳಿಯದ೦ತೆ ಹೋಗಲಾಡಿಸುವಳು ತಾಜಾ...
ನಿಶೆಯೆಲ್ಲಿ ಜಗ ಮಲಗಿದೆ ಮೌನದ ಭುಗಿಲೆದ್ದಿದೆ ಶಬ್ಧ ಕೇಳಿಸದು ಯಾಕೆ? ಅದು ಮೌನ *** ಮೌನದ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಶಬ್ಧಗಳ ತೋರಣ ಇಲ್ಲವಾದಲ್ಲಿ ಮೌನಕೆ ಬಾಗಿಲಿಲ್ಲ. *** ಮೌನ ಪುಟದಲಿ ಮೊದಲ ಪದ ಮೌನ, ಇಲ್ಲಿ ಭಾವನೆ ಮೌನ, ಇಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪನೆ ಮೌನ ಕನಸುಗಳು ಮೌನ ನೆನಪುಗಳೂ ಮೌನ *** ಆಶುಭಾಷಣಕಾರನಿಗೆ ವಿಷಯ ‘ಮೌನ’ವಾಗಿತ್ತು...
ತಾಯಿ ತಾಯಿ ಅಂದರೆ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಬೇಡಿ ಆಕೆಗೆ ಭೀತಿ ಸಲಹಿಹಳು ಒಂಬತ್ತು ತಿಂಗಳು ಗರ್ಭದಲಿ ನೋವ ತರಿಸದಿರಿ ಆಕೆಯ ಆಂತರ್ಯದಲಿ ತಂದೆ ತಂದೆ ಎಂದರೆ ಭೀತಿ ಆದರೆ ಒಳಗೊಳಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಕಷ್ಟಕಾಲದಲ್ಲಿ ಧೈರ್ಯ ನೀಡುವ ಧೈರ್ಯವಂತ ಗೆದ್ದಾಗ ಗೆಲುವ ನೋಡುವ ಹೃದಯವಂತ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಳಿದೆ ಒಂದು ಕವನವನ್ನ ಕೇಳಿದಳು ಕಿವಿಗೊಟ್ಟ ಅದನ್ನ ನಿವೇದಿಸಿದೆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನ ಕೊಟ್ಟಳು ಸಿಹಿ...
ಹೃದಯದಲಿ ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದೆ ಕಣ್ಣು ಉರಿಯುತಿದೆ ಸೊಂಟ ಸೋಲುತಿದೆ… ಆದರೂ ಮೈ ಬೆತ್ತಲಾಗಬೇಕು ಕಾಡೆಮ್ಮೆಯಂತೆ ಮದಿಸುವವನಿಗೆ ನಲುಗುತ್ತಾ ಮುಲುಗುತ್ತಾ ಕೃತಕ ನಗುವ ಮೊಗದೊಳಿಟ್ಟು ಹೇಸಿಗೆಯ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲೇ ಶೃಂಗಾರ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ನೂಕಿಸಬೇಕು|| ಸೀರೆಯನ್ನ ಎಳೆದೆಳೆದು ಕುಬುಸವ ಬಿಚ್ಚಿಯೆಸೆದು ಬೆತ್ತಲೆಯ ಮೈಯಲ್ಲಿ ಎದೆಯಮುಕಿ ತುಟಿ ಕಚ್ಚಿ ಕಾಮದಾಟದೀ...
ಅಂತರಂಗದ ಒಳಗೆ ನಡೆದಿದೆ ಭಾವ-ಮೌನದ ಕದನ! ಕಾಣದಂತೆ ಕರಗಿ ಹೋದೆ ನೀ ಒಂಟಿ ಪಯಣಿಗಳು ನಾ ! ತಿಳಿನೀರ ಕೊಳವಾಗಿತ್ತು ಮನ ತಳದಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಕೆಸರು! ಪ್ರೀತಿಯ ಕಲ್ಲೆಸೆದು ಹೋದೆ ನೀ ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲಿ ನಾ ನಿನ್ನ ಹೆಸರು! ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿರಿಸಿ, ಮುಂಗುರಳ ನೇವರಿಸಿ ನೀನಿಟ್ಟ ಭರವಸೆಯ ಕನಸು! ಕಾರ್ಮೋಡ ಕವಿದು, ಅಲೆಯೊಂದು ಬಡಿದು ಛಿದ್ರವಾಗಿದೆ ಮುಗ್ಧ...
ನವಮಾಸ ಹೊತ್ತೆ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಗೂಡಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ತಳ್ಳಿದೆಯೆಕೆ ಈ ಗುಡಿಯಾ ಬಾಗಿಲಲಿ ಮೇಲಿರುವನೊಬ್ಬ ಕಾಯುವನು ಎಂದು ನಿಮ್ಮ ತಪ್ಪಿಗೆ ಬಲಿಯಾದೆ ನಾನಿಂದು! ನೀನೇನು ದೇವಕಿಯಲ್ಲ ಸೆರೆಮನೆಯಲ್ಲು ಇಲ್ಲ ಯಾವ ಯಶೋದೆಯು ನಮ್ಮನ್ನು ಸಾಕುವುದಿಲ್ಲ ಅಮ್ಮ ಎಂಬ ಎರಡಕ್ಷರಕೆ ಅರ್ಥವೇನು ಹೇಳು ನನಗಂತು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ನಿನಗೆ ತಿಳಿಯುದೇನು?! ಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ ಬಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ...
ಹೆತ್ತವ್ವ ಹೆಚ್ಚು ನೆನಪಾಗಳು ಅಪ್ಪ ಮರವೆಯೆಂಬಲ್ಲಿ ಲುಪ್ತ ಅಕ್ಕ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮ ತಂಗಿಯರೆಲ್ಲ ಚಿತ್ತದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಭಾವ ಸಂಗಿಗಳು ಹಿತ ಶತ್ರುಗಳು ಬಾಂಧವರಂತೆಯೇ ಸ್ನೇಹಿತರು! ಹಸುರಿನೆಲೆಗಳ ತರಿದು ಹಣ್ಣ ಮರಗಳ ಕಡಿದು ಅಗಿದುಗಿದು ಫಸಲಿಗೆ ಮುನ್ನ ಜೀರ್ಣೋಭವವಾಗಿಸಿ ಪಂಚ ಭೂತಗಳಲ್ಲೂ ವಾಕರಿಸಿ ಕೇಳಿಸಿದ್ದೇನೆ ನನ್ನ ತೆವಲಿನ ಕೇಳಿ, ನರ್ತನದ ನುಲಿ ಪುಟ್ಟ...
