ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವು ಸಾಮಾಜಿಕ ಹಾಗೂ ಆರ್ಥಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೇಲೆ ವ್ಯಾಪಕ ಮತ್ತು ತ್ವರಿತ ಗತಿಯಲ್ಲಿ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತಿರುವುದಂತೂ ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಕಂಡು ಕೊಂಡಿರುವಂತ ಸತ್ಯ. ವರ್ಷಗಳು ಉರುಳಿದಂತೆ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ವೇಗ ಮತ್ತು ಮಾಹಿತಿ ಪರಿಮಾಣ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ವೃದ್ಧಿಸಿದೆ. ತಜ್ಞರ ಪ್ರಕಾರ, ಜಗತ್ತಿನ ಶೇ.90 ರಷ್ಟು ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಇನ್ನು ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ಸಂಪರ್ಕ ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ.
ಈ “ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ಆಫ್ ಥಿಂಗ್ಸ್”, ಗಮಾನಾರ್ಹ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಭೌತಿಕ ಪ್ರಪಂಚ ಮತ್ತು ಡಿಜಿಟಲ್ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಇದೊಂದು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ರೂಪುರೇಷೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ಅದ್ಭುತ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ನೀಡುತ್ತದೆ, ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಮತ್ತು ಅದರ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆ ತಪ್ಪಿದಲ್ಲ,ಇಂತಹ ಹೊಸ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಈ ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆಯ ಕೇಂದ್ರಭಾಗದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತವೆ.
ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಈ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ಅತ್ಯಂತ ಕಿರಿಯ ವಯಸ್ಸಿನ ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯವನ್ನು ಡಿಜಿಟಲ್ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ / ಡಿಜಿಟಲ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳು ಮತ್ತು ಮಾಧ್ಯಮ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ದಿನದ ಸರಾಸರಿ ಆರು ಘಂಟೆ ಅವರು ಕಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಸಮಯ ಟೆಲಿವಿಷನ್,ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್ಸ್, ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ಸ್ ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ಡಿಜಿಟಲ್ ಸಾಧನಗಳೊಡನೆ!. ಮಕ್ಕಳುತಮ್ಮ ಪೋಷಕರ ಅಥವಾ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುವ ಸಮಯಕ್ಕಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಅಧಿಕ, ಎಂದರೆ ತಪ್ಪಾಗಲಾರದು.
ಈ ರೀತಿಯ ಜೀವನ ಶೈಲಿ ಅವರ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಯೋಗ ಕ್ಷೇಮದ ಮೇಲೆ ಮಹತ್ವದ ಮತ್ತು ಗಂಭೀರ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ತಮಗೆ ಬೇಕೋ ಬೇಡವೋ ಆದರೆ ಗ್ರಹಿಸುತ್ತಿರುವ ವಿಷಯಗಳು,ಅವರು ಆನ್ಲೈನ್ ಭೇಟಿಯಾಗುವ ವ್ಯಕ್ತಿ / ಸಮೂಹ ಮತ್ತು ಡಿಜಿಟಲ್ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನೇ ತಾವು ಮರೆಯುವ ಸಂಧರ್ಭಗಳು – ಮಕ್ಕಳ ಇಡೀ ವಿಕಸನಕ್ಕೆ ಕಾರಣೀಭೂತವಾಗುತ್ತಿವೆ.
ಡಿಜಿಟಲ್ ವಿಶ್ವವು ಕಲಿಕೆ ಮತ್ತು ಮನರಂಜನೆಯ ಒಂದು ವಿಶಾಲ ಪ್ರಪಂಚವೇ ಆಗಿದೆ. ಆದರೆ ಈ ಡಿಜಿಟಲ್ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಅಪಾಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುವ ಸಂಧರ್ಭಗಳು ಹೆಚ್ಚು – ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಚಟ, ಸೈಬರ್ ನಿಂದನೆ , ಅಶ್ಲೀಲ ಮತ್ತು ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ವಿಷಯ, ವಂಚನೆಗಳ ಮತ್ತು ಡೇಟಾ ಕಳ್ಳತನ,ಅನೇಕ ಅಪಾಯಗಳು ಉಂಟಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಹೆಚ್ಚು. ಡಿಜಿಟಲ್ ವಿಶ್ವದ ವೇಗಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಅದು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ರೀತಿಗೆ ಸಮರ್ಪಕವಾದ ಅಂತರ್ಜಾಲ ಆಡಳಿತ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ರಕ್ಷಣೆ ನೀತಿಗಳು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದದಿರುವುದೇ ಒಂದು ವಿಪರ್ಯಾಸ.
ಇದಲ್ಲದೆ, “ಡಿಜಿಟಲ್ ಏಜ್ ಗ್ಯಾಪ್” – ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ವಯಸ್ಕರು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಬಳಸುವ ರೀತಿ ಬಹಳ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಅಂತರವು ಪೋಷಕರು ಹಾಗೂ ಶಿಕ್ಷಕರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಕ್ಕಳು ಎದುರಿಸುವ ಅಪಾಯಗಳನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತವೆ. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ,ವಯಸ್ಕರು ಕ್ಷೇಮಕರ ಮತ್ತು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ಬಳಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸೂಕ್ತ ಸಲಹೆ ನೀಡಲು ಬಹಳಷ್ಟು ಸಮಯ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ,ಅಂತೆಯೇ ವಿವಿಧ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳ ಉಗಮಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿ ಮತ್ತು ಬಹುಪಾಲು ಅನರ್ಹವಲ್ಲದ್ದು ಸ್ವೀಕಾರಾರ್ಹ ಹಂತವನ್ನೂ ತಲುಪುತ್ತವೆ.
ಪೋಷಕರು, ಶಿಕ್ಷಕರು ಮತ್ತು ಹಿರಿಯರು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಡಿಜಿಟಲ್ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತನೆ ನೆಡಸಬೇಕಿದೆ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯವಂತ ವಿಕಸನಕ್ಕೆ ಅವರನ್ನು ಸಜ್ಜುಗೊಳಿಸಬೇಕಿದೆ.”ಡಿಜಿಟಲ್ ಇಂಟೆಲಿಜೆನ್ಸ್”ಮುಖಾಂತರ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಅವರನ್ನು ತಯಾರು ಮಾಡಲೇಬೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂದೊದಗಿದೆ. ಡಿಜಿಟಲ್ ಇಂಟೆಲಿಜೆನ್ಸ್ – ಸಾಮಾಜಿಕ, ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಸೂಕ್ತಅರಿವಿನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ,ಡಿಜಿಟಲ್ ಜೀವನದ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಮತ್ತು ಡಿಜಿಟಲ್ ಜೀವನದ ಬೇಡಿಕೆಗಳಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಲು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಸಜ್ಜುಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಈ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ವಿಶಾಲ ಎಂಟು ಅಂಗಗಳಾಗಿ ವಿಭಾಗಿಸಬಹುದು:
ಡಿಜಿಟಲ್ ಗುರುತು: ಒಂದೇ ಆನ್ಲೈನ್ ಗುರುತು ರಚಿಸಿ ಅದರ ನಿರ್ವಹಣೆ ಮತ್ತು ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ. ಓರ್ವನ ಆನ್ಲೈನ್ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಮತ್ತು ಒಂದು ಆನ್ಲೈನ್ ಉಪಸ್ಥಿತಿ ಅಲ್ಪಾವಧಿಯ ಮತ್ತು ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಪರಿಣಾಮ ನಿರ್ವಹಣೆಯ ಅರಿವು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.
ಡಿಜಿಟಲ್ ಬಳಕೆ: ಆನ್ಲೈನ್ ಮತ್ತು ಆಫ್ಲೈನ್ ನಡುವೆ ಡಿಜಿಟಲ್ ಸಾಧನಗಳ ಮತ್ತು ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಉಪಯೋಗಿಸುವ, ಆರೋಗ್ಯಕರ ಸಮತೋಲನ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ತಂತ್ರ.
ಡಿಜಿಟಲ್ ಸುರಕ್ಷತೆ: ಆನ್ಲೈನ್ ಅಪಾಯಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಸಾಮರ್ಥ್ಯ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಸೈಬರ್ ನಿಂದನೆ ಅಂದಗೊಳಿಸುವ, ಆಮೂಲಾಗ್ರ) ಹಾಗೂ ಸಮಸ್ಯಾತ್ಮಕ ವಿಷಯವನ್ನು (ಉದಾಹಿಂಸೆ ಮತ್ತು ಅಶ್ಲೀಲ),ಈ ಅಪಾಯಗಳ ಮಿತಿ ಅರಿಯುವುದು ಮತ್ತು ತಪ್ಪಿಸುವುದು .
ಡಿಜಿಟಲ್ ಭದ್ರತಾ: ಸೈಬರ್ ಬೆದರಿಕೆ ಪತ್ತೆ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಹ್ಯಾಕಿಂಗ್,ವಂಚನೆಗಳ, ಮಾಲ್ವೇರ್), ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಆಚರಣೆಗಳು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಮಾಹಿತಿ ಸಂರಕ್ಷಣೆಸೂಕ್ತವಾದ ಭದ್ರತಾ ಸಾಧನಗಳನ್ನು ಬಳಸುವುದು.
ಡಿಜಿಟಲ್ ಎಮೋಷನಲ್ ಇಂಟಲಿಜೆನ್ಸ್: ಪರಾನುಭೂತಿ ಗುಣಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿ ಉತ್ತಮ ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಸಮರ್ಥರಾಗಿರುವುದು.
ಡಿಜಿಟಲ್ ಸಂವಹನ: ಸಂವಹನ ಮತ್ತು ಅಂಕೀಯ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಮಾಧ್ಯಮ ಬಳಸಿ ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಸಹಯೋಗ ಮಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ರೂಢಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು.
ಡಿಜಿಟಲ್ ಸಾಕ್ಷರತೆ: ವಿಷಯದ ಅವಲೋಕನ,ಮನನ, ವೈಚಾರಿಕತೆ ಮನೋಭಾವ ವೃದ್ಧಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ತನ್ಮೂಲಕ ವಿಚಾರ ವಿನಿಮಯ ಚಿಂತನ ಮಂಥನ. ಈ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯಿಂದಗಾಂಭೀರ್ಯತೆ, ಪರಸ್ಪರ ಗೌರವ ಭಾವನೆಗಳು ಮೂಡುತ್ತವೆ.
ಡಿಜಿಟಲ್ ಹಕ್ಕು: ಅರ್ಥ ಮತ್ತು ದ್ವೇಷದ ಭಾಷಣ ಹಕ್ಕುಗಳ ಗೌಪ್ಯತೆ, ಬೌದ್ಧಿಕ ಆಸ್ತಿ, ಮಾತು ಮತ್ತು ರಕ್ಷಣೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸೇರಿದಂತೆ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಮತ್ತು ಕಾನೂನು ಹಕ್ಕುಗಳು, ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯಲುಸಾಮರ್ಥ್ಯ.
ಮೇಲಿನ ಎಲ್ಲಾ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳು, ಸ್ವಾಧೀನ ಗೌರವವನ್ನು, ಪರಾನುಭೂತಿ ಮತ್ತು ವಿವೇಕ ಎಂದು ಅಪೇಕ್ಷಣೀಯ ಮಾನವ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ವೃದ್ಧಿಸುತ್ತವೆ. ಭವಿಷ್ಯದ ನಾಯಕರಿಗೆ ಅವಶ್ಯಕ ಗುಣಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕುತ್ತವೆ. ಈ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಹೊಂದಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತವಾಗಿ ಬಳಸುವ ಗುಣ ಮೂಡುತ್ತದೆ.
ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಮಾನವ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಮರೆಯದೆ ತಂತ್ರಾಂಶದ ಜಗತ್ತಿನ ಉತ್ತಮ ಪ್ರಜೆಗಳಾಗಿ ಬಾಳಲು “ಡಿಜಿಟಲ್ ಇಂಟೆಲಿಜೆನ್ಸ್ ” ಅಳವಡಿಕೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯ.
