“ಪಾತ್ರ…”

ಜಗವ ಕಾಣುವ ಮೊದಲೇ

ಹಸಿವನ್ನು ಕಳೆದವಳು..

ಇಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಗೆಲ್ಲ

ಎದೆಹಾಲ ಕಸುವಿತ್ತವಳು..

ಗರ್ಭದಾ ಒಳಹೊರಗೂ

ಸ್ವರ್ಗವನೇ ಹರಸಿಹಳು..

ಇಲ್ಲಿ `ಅವಳೊಬ್ಬ’ ತಾಯಿ..

ಒಂದೇ ನೂಲಿನ ಒಡಲಲಿ

ಹುಟ್ಟಿದಾ ನವಿರು ಎಳೆಯು

ಬಿಡಿ ದೇಹ ಹಿಡಿ ಜೀವ

ತುಸುಮುನಿಸಿನಲಿ ಗುದ್ದು..

ಮರುಗಳಿಗೆ ಮುಗುಧತೆಯ ಮುದ್ದು..

ಇಲ್ಲಿ `ಅವಳೊಬ್ಬ’ ಅನುಜೆ..

ತೊದಲಿನಾ ಸೊಗಡಿಗೆ

ಮೃದು ಸಲಿಗೆಯಾದವಳು..

ಶೈಶವದ ಬೆಳಗಿಂದ

ಸಂಜೆ ಬಿಸಿಲಾರುವ ತನಕ

ನೆರಳಂತೆ ಉಳಿದವಳು..

ಕೈಬೆರಳ ತುದಿಗಳಾ

ಮಣ್ಣಿನಲಿ ನೆನಪಾಗುವಳು..

ಇಲ್ಲಿ `ಅವಳೊಬ್ಬ’ ಗೆಳತಿ

ಮಣ್ಣರಸಿ ಬೇರೊಂದು

ಎದೆಯೊಳಗೆ ಇಳಿದಾಗ

ಕಣಕಣಕೆ ಹರಡುವುದು

ಭದ್ರತೆಯ ಸುಳಿವು..

ಪೊರೆ ಕಳಚಿ ಕಲೆತಾಗ

ರಕ್ತದಲಿ ಹೊಸಗಂಧ

ಫಲವಾಗುವುದು ಒಲವು..

ಇಲ್ಲಿ `ಅವಳೊಬ್ಬ’ ಮನದನ್ನೆ..

ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ವಾತ್ಸಲ್ಯ,ಬೊಗಸೆಯಲಿ ನೇಹ

ಪ್ರೀತಿಯಾ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯ,ಅರ್ಪಣೆಯ ಗೇಹ

ಎಲ್ಲ ದಿಕ್ಕಿನಲೂ ಸೋಕಿಹೋಗುತಿದೆ ಋಣದ ಗಾಳಿ..

ನಿತ್ಯ ಪರ್ವದಾ ಪ್ರತಿಬಿಂದು `ಅವಳು’

ಭಿನ್ನ ಪಾತ್ರದಲಿ..

    ~`ಶ್ರೀ’

Shreedhar Bhat

Facebook ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್