Guest Author

9 years ago

Categories: ಕವಿತೆ

“ಪಾತ್ರ…”

ಜಗವ ಕಾಣುವ ಮೊದಲೇ

ಹಸಿವನ್ನು ಕಳೆದವಳು..

ಇಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಗೆಲ್ಲ

ಎದೆಹಾಲ ಕಸುವಿತ್ತವಳು..

ಗರ್ಭದಾ ಒಳಹೊರಗೂ

ಸ್ವರ್ಗವನೇ ಹರಸಿಹಳು..

ಇಲ್ಲಿ `ಅವಳೊಬ್ಬ’ ತಾಯಿ..

ಒಂದೇ ನೂಲಿನ ಒಡಲಲಿ

ಹುಟ್ಟಿದಾ ನವಿರು ಎಳೆಯು

ಬಿಡಿ ದೇಹ ಹಿಡಿ ಜೀವ

ತುಸುಮುನಿಸಿನಲಿ ಗುದ್ದು..

ಮರುಗಳಿಗೆ ಮುಗುಧತೆಯ ಮುದ್ದು..

ಇಲ್ಲಿ `ಅವಳೊಬ್ಬ’ ಅನುಜೆ..

ತೊದಲಿನಾ ಸೊಗಡಿಗೆ

ಮೃದು ಸಲಿಗೆಯಾದವಳು..

ಶೈಶವದ ಬೆಳಗಿಂದ

ಸಂಜೆ ಬಿಸಿಲಾರುವ ತನಕ

ನೆರಳಂತೆ ಉಳಿದವಳು..

ಕೈಬೆರಳ ತುದಿಗಳಾ

ಮಣ್ಣಿನಲಿ ನೆನಪಾಗುವಳು..

ಇಲ್ಲಿ `ಅವಳೊಬ್ಬ’ ಗೆಳತಿ

ಮಣ್ಣರಸಿ ಬೇರೊಂದು

ಎದೆಯೊಳಗೆ ಇಳಿದಾಗ

ಕಣಕಣಕೆ ಹರಡುವುದು

ಭದ್ರತೆಯ ಸುಳಿವು..

ಪೊರೆ ಕಳಚಿ ಕಲೆತಾಗ

ರಕ್ತದಲಿ ಹೊಸಗಂಧ

ಫಲವಾಗುವುದು ಒಲವು..

ಇಲ್ಲಿ `ಅವಳೊಬ್ಬ’ ಮನದನ್ನೆ..

ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ವಾತ್ಸಲ್ಯ,ಬೊಗಸೆಯಲಿ ನೇಹ

ಪ್ರೀತಿಯಾ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯ,ಅರ್ಪಣೆಯ ಗೇಹ

ಎಲ್ಲ ದಿಕ್ಕಿನಲೂ ಸೋಕಿಹೋಗುತಿದೆ ಋಣದ ಗಾಳಿ..

ನಿತ್ಯ ಪರ್ವದಾ ಪ್ರತಿಬಿಂದು `ಅವಳು’

ಭಿನ್ನ ಪಾತ್ರದಲಿ..

~`ಶ್ರೀ’

shreehonavar@gmail.com

Facebook ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್

Guest Author: Joining hands in the journey of Readoo.in, the guest authors will render you stories on anything under the sun.

ಗೆದ್ದಲು
ಚಿಗುರುವುದನ್ನೇ ಮರೆತ ಬೋಳುಮರ ಹೂವು ಹಣ್ಣು ತಳೆದು ಹಕ್ಕಿಗಳ ಹೊಟ್ಟೆ ತಣಿಸಿ ಎಷ್ಟು ಯುಗವಾಯ್ತು ಕಾದಿರುವೆ ಹಗಲಿರುಳು ಬೇರುಗಳ ನೆನೆಸಿ…
ಅದೊಂದು ದಿನ
ಅದೊಂದು ದಿನ- ಅಂದೂ ತೊಳೆದಿಟ್ಟ ಹಾಗೆ ಆಕಾಶ ಅಥವಾ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ಖಬರುಗೇಡಿ ಮೋಡ ಸುಮ್ಮನೆ ರೆಕ್ಕೆಯೂ ಅಲುಗದೆ…
ನಡೆ ನೀನು‌ ನಡೆ!
ಭಾವ ಬಂಧನದ ಮೇರೆ ಮೀರಿ, ನೂರಾರು ಕನಸುಗಳ ಕೋಟೆ ದಾಟಿ, ಹೊರಟಿದೆ‌‌ ಪಯಣ, ಗಮ್ಯದ ಕಡೆ ಗಮನ! ಅಂತ್ಯವ…