ಹೈಕು

ನರಭಕ್ಷಕ

ಹುಲಿಗೂ ಅನಿವಾರ್ಯ

ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬೋದು

ಮಾತೃ ಹೃದಯಿ

ಕವಿಯೂ ಒಬ್ಬ ತಾಯಿ

ಕವಿತೆ ಮಗು.

ಹೊಂಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ

ರೆಕ್ಕೆ ಚಾಚಿದ ಭಾನು

ಜೋತೆಗೆ ನೀನು.

ತಾಯಿ ತೋಳಲ್ಲಿ

ಮಗು ನಕ್ಕು ಅನಾಥ

ಚಂದ್ರ ಮಂಕಾದ.

ಮೌನ ಅಂಕುಶ

ಮಾತೆಂಬ ಮದಗಜ

ಅಡಗಿಸಲು.

Facebook ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್

Guest Author: Joining hands in the journey of Readoo.in, the guest authors will render you stories on anything under the sun.

ಗೆದ್ದಲು
ಚಿಗುರುವುದನ್ನೇ ಮರೆತ ಬೋಳುಮರ ಹೂವು ಹಣ್ಣು ತಳೆದು ಹಕ್ಕಿಗಳ ಹೊಟ್ಟೆ ತಣಿಸಿ ಎಷ್ಟು ಯುಗವಾಯ್ತು ಕಾದಿರುವೆ ಹಗಲಿರುಳು ಬೇರುಗಳ ನೆನೆಸಿ…
ಅದೊಂದು ದಿನ
ಅದೊಂದು ದಿನ- ಅಂದೂ ತೊಳೆದಿಟ್ಟ ಹಾಗೆ ಆಕಾಶ ಅಥವಾ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ಖಬರುಗೇಡಿ ಮೋಡ ಸುಮ್ಮನೆ ರೆಕ್ಕೆಯೂ ಅಲುಗದೆ…
ನಡೆ ನೀನು‌ ನಡೆ!
ಭಾವ ಬಂಧನದ ಮೇರೆ ಮೀರಿ, ನೂರಾರು ಕನಸುಗಳ ಕೋಟೆ ದಾಟಿ, ಹೊರಟಿದೆ‌‌ ಪಯಣ, ಗಮ್ಯದ ಕಡೆ ಗಮನ! ಅಂತ್ಯವ…