ಅಂದು ಸಂಜೆ, ನನ್ನ ಕೊಂಡ ಅಂಗಡಿಯಲಿ
ಅವನು ಮನದ ಮಾತ ಹೇಳಲು
ಅಲ್ಲಿ ಕಾದಿಹಳು ನಲ್ಲೆ…ಇತ್ತ ನಲ್ಲ
ನಡೆದ ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲಗೆ ನನ್ನ ಕೈಲಿ ಹಿಡಿದು!
ಅವಳ ಕಣ್ಗಳ ನೋಡಿದ, ಪ್ರೇಮದ ಕಾರಂಜಿ
ನನ್ನನು ಹಿಂದೆ ಅಡಗಿಸಿಟ್ಟು ಕೊಂಡ
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಅವಳ ತುಟಿಗಳ ನೋಡಿದ
ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲೆಲ್ಲ ಶಾಂತಿ, ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು…
ನನಗೆ, ಅವನ ಹೃದಯ ಬಡಿತ …
ಅವಳಿಗೆ ಏನೋ ಕೇಳಬೇಕೆಂಬ ತುಡಿತ…
ಮನಸು ಮನಸು ಹತ್ತಿರವಾಯಿತು
ಕಣ್ಣು ಕಣ್ಣಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ರಂಗು ಚೆಲ್ಲಿತು
ನಾನು ನೋಡುತಲಿದ್ದೆ…ಅವಳು ಅವನ
ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದಳು …ಹೇಳು…ಮನವ
ಬಿಚ್ಚಿ ಹೇಳು…ಕೇಳಿ ಸತ್ತರೂ ಸರಿ…
ಒಮ್ಮೆ ಕೇಳಬೇಕು…ಅವನೆದೆಗೆ ಒರಗಿ …
ಒಂದು ಕೈಲಿ…ಅವಳ ಕೇಶಗಳ ಸರಿಸಿ
ಕೆನ್ನೆಯ ಸವರಿ…ಕಿವಿಯಲಿ ಹೇಳಿದ…
“ನಾ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುವೆ…ನನ್ನ ಜೀವಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ”
ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಲಿದ್ದ ನಾನು ಕೇಳುತಲಿದ್ದೆ…
ಢಂ ಎಂಬ ಶಬ್ಧ …ಇಬ್ಬರ ಹೊಕ್ಕಿತ್ತು ಗುಂಡು
ಒಂದಲ್ಲ …ಅವನ ಬೆನ್ನು, ಅವಳೆದೆಯ ತುಂಬ
ಆ ಒಡೆದ ಗಾಜಿಗೆ ನಾನು ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡೆ
ರಕ್ತದ ಮಡುವಿನಲಿ ಒಂದಾದ ಪ್ರೇಮಿಗಳ….
ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂದೆ …ಬಾಡುವ ತನಕ
-ವಿಕ್ರಮ ಜೋಷಿ
Facebook ಕಾಮೆಂಟ್ಸ್